เมื่อวันที่ 15 ก.ค. 2567 ที่วัดทับไทร อ.โป่งน้ำร้อน จ.จันทบุรี หลวงตาบุญชื่น ปัญญาวุฑโฒ อายุ 76 พรรษา เปิดโอกาสให้พุทธศาสนิกชนเข้ามากราบไหว้ ถวายสิ่งของ ขอพรเป็นวันสุดท้าย จากที่ท่านเดินธุดงค์ด้วยกันครบ 11 วัน เดินธุดงค์ด้วยเท้าเปล่า รับน้ำที่โยมถวายแค่พอกิน ไม่รับปัจจัย ไม่สร้างวัตถุมงคล ท่านไม่มีเรื่องราวปาฏิหาริย์ ไม่มีใบ้หวย มีแต่คำสอนอันเรียบง่ายและท่านประพฤติปฏิบัติเป็นแบบอย่าง

โดยท่านเดินธุดงค์ผ่านป่า ผ่านเขา เขตชุมชน ผ่านร้อน ผ่านฝน ผ่านหนาว ฝ่าเท้ามีแต่รอยแผล เดินธุดงค์เผยแผ่พระธรรมบารมีของท่านเกิดจากการสะสมด้วยการกระทำ

ทั้งนี้ ท่านมีชื่อเสียงและบารมีจากการเดินธุดงค์ ท่านเดินธุดงค์เท้าเปล่า ไม่รับปัจจัย รับแต่น้ำ และมอบน้ำที่ได้ให้โรงเรียน อนามัย โรงพยาบาล โรงพัก อบต.ตามท้องถิ่นที่ธุดงค์ผ่าน แวะพักค้างที่ไหนก็พาญาติโยมสวดมนต์ ทำวัตร แสดงธรรมตามโอกาสผู้คนที่ศรัทธาไปให้ท่านเคาะหัว เพราะเชื่อว่าเป็นมงคล

เมื่อถึงเวลาหลวงตาเดินทางกลับ หลายคนลุ้นว่าหลวงตาจะนั่งรถคันไหน จากนั้นมีรถตู้โตโยต้า สีขาวทะเบียน ฮอ 1958 กรุงเทพมหานคร เมื่อรถเคลื่อนตัวออกจากวัด หลายคนยืนมองเลขทะเบียนรถ หลายคนยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเก็บเอาไปลุ้นลอตเตอรี่ในวันหวยออก ตามความเชื่อว่าเป็นเลขมงคล

อย่างไรก็ตามเป็นความเชื่อส่วนบุคคลโปรดใช้วิจารณญาณ